1.2 Factoren urine-incontinentie

Incontinentie is het onvermogen om urine en/of ontlasting op te houden en kan leiden tot hygiënische en/of sociale problemen. Bij onvrijwillig urineverlies wordt gesproken van urine-incontinentie. Incontinentie voor ontlasting wordt fecale incontinentie genoemd. Er zijn ook mensen die incontinent zijn voor zowel urine als ontlasting; dit heet dubbele incontinentie.

Incontinentie is geen ziekte, maar een symptoom. Het is altijd een gevolg van een onderliggende aandoening. Bijvoorbeeld een operatie, afwijking aan de urinewegen, hersenbloeding of MS.

Wereldwijd hebben naar schatting 200 miljoen mensen enige mate van urine-incontinentie.

Urine-incontinentie treft zowel mannen als vrouwen: één op de drie vrouwen en één op de tien mannen.

De kans op het ontwikkelen van urine-incontinentie kan worden vergroot door de volgende factoren:

• Zwangerschap en vaginale bevallingen;
• Zwaarlijvigheid;
• Familiale voorgeschiedenis;
• Het proces van ouder worden.